kaathirippu...

kaathirippu...

Tuesday, April 21, 2020

കൂട്ട്

കൂട്ട്.
🖋️ സവി.

ഇടയ്ക്കിടെ വന്ന് എത്തി നോക്കുന്ന ചില ഓർമ്മകളുണ്ട്. അക്ഷരങ്ങളെ കൂട്ടുപിടിച്ച് ഞാൻ പകർത്താൻ ശ്രമിക്കുന്ന ചിലത്. കാരണം പോലുമറിയാതെ അകന്നു പോയവരെ പറ്റി, അവർ തന്ന ഇന്നലകളെ പറ്റി , പിന്നെ സ്വന്തം കാര്യത്തിന്, ഒരു നേരമ്പോക്കു പോലെ, ഒക്കെ സൗഹൃദത്തെ കണ്ട ചിലരെ പറ്റി ഇടയ്ക്ക് എഴുതി വച്ചിട്ടുണ്ട്. ഏല്പിച്ച വേദനയുടെ കാഠിന്യമാവാം, ഏറ്റ മുറിവിന്റെ ആഴമാവാം എന്നും ഓർമ്മകളിൽ വ്യക്തമായി വരുന്നത് ഇവരായിരുന്നു.

ഇന്ന്, മറിച്ചൊന്നു ചിന്തിക്കുന്നു.

ഒരുപാട് മനസ്സ് വിഷമിച്ച് ആരോടും ഒന്നും മിണ്ടാൻ പോലും തോന്നാതെ ഇരിക്കുന്ന ചില നിമിഷങ്ങൾ, കാരണമറിയാത്ത ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഉള്ളിൽ തിളച്ചുമറിയുന്ന നിമിഷം - ആ നേരത്ത് തേടിയെത്തുന്ന ഒരു ഫോൺ കോൾ/
മെസേജ് . താല്പര്യമില്ലായ്മയിൽ തുടങ്ങിട്ടും ചിരിച്ചു പോകുന്ന സംഭാഷണങ്ങൾ . മറുപടികളെക്കാൾ മിന്നിമായുന്ന മുഖഭാവങ്ങൾ. ഒത്തിരി ചിരിപ്പിച്ച്, തല്ലു കൂടി ഒടുവിൽ റ്റാറ്റ പറയുന്നതൊടൊപ്പം ചേർക്കുന്ന ഒരു വരിയുണ്ട് - "കാര്യവും കാരണവുമറിയണ്ട , നീ ഓഫ് ആവാതെ ചിരിച്ചിരിക്ക്. വേദനിപ്പിക്കുന്നതെന്തായാലും വിട്ടുകള. " ഈ ഒരു സംഭാഷണം നൽക്കുന്ന സന്തോഷം, എനർജി . മനസ്സ് ശാന്തമാവുന്ന നല്ല നേരം !! Blessing ❤

ഇനി അടുത്തത്, വളരെ നന്നായി അറിയുന്നവർ . ഉള്ളിലെ ചെറിയ മുറിവുകൾ പോലും കണ്ടവർ. കൂടെ നിന്ന് വാക്കുകളാൽ തരുന്ന സാന്ത്വനം.. ഇരുളിൽ ചുറ്റും മെഴുകുത്തിരിയായ് എരിഞ്ഞവർ . വിഷാദചുഴിയിൽ വീഴും മുൻപ് കൈകോർത്തുപിടിച്ചവർ. ധൈര്യം തന്ന് തണലായവർ..!! Blessing ❤

എന്തു പറയണം എന്നറിയില്ല.. പക്ഷേ മുന്നോട്ടു പോവാനാവാതെ നിന്നപ്പോഴൊക്കെ അകലങ്ങളിൽ നിന്ന് ചേർത്തുപിടിച്ചത് ഈ കൂട്ട് തന്നെയാണ്. കരഞ്ഞു പോയപ്പോൾ ആദ്യശ്യമായ് ചുമലുകളുമായ് ചേർന്നു നിന്നും .. വാക്കുകൾ കൊണ്ട് കണ്ണീരൊപ്പി, പതിയെ ചിരിപ്പിച്ചും,കഥ പറഞ്ഞ് കൂട്ടിനെത്തിയവർ… ഓർമ്മകളിലും വസന്തം തീർത്തവർ - എന്നിലെ എന്നെ അറിയുന്നവർ.
നന്ദിയും കടപ്പാടും പറയില്ല. ജീവിച്ചു എന്നു തോന്നിയ ഓരോ നിമിഷങ്ങളിലും നിങ്ങളുണ്ട്, ഇനിയും ഉണ്ടാകും.
നിറയേ സ്നേഹം മാത്രം❤❤

🖋️ സവിത രേണു.
💙Savi💙

Thursday, April 2, 2020

ശിശിരക്കാലം.

ശിശിരക്കാലം.

"Autumn is a second spring, when every leaf is a flower."
Albert Camus

പ്രണയം നൽകിയ നനുത്ത പുഞ്ചിരിയോടെ ഒരുപാടു വട്ടം അവൾ ആ വരികളിലൂടെ വിരലോടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ഇലകൾ കൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്ന ശരത്കാലത്തിന്റെ അവശേഷിപ്പുകൾ. നിറവും മധുരവും ലഹരിയായ പ്രണയത്തിന്റെ കണ്ണിലൂടെ മാത്രമവൾ കാഴ്ചയെ തേടി. എല്ലാം സുന്ദരം!!!

നിറം പകർന്നു തുടങ്ങിയ ഇലകൾ പോലും പൂക്കളാകുന്ന മാജിക്ക്. പൂക്കളിൽ പ്രിയപ്പെട്ടതെന്നവൾ ഓർത്തു. വാടാമല്ലി പൂക്കൾ !! ഇഷ്ടം ആ നിറത്തോട് മാത്രമല്ല, മറ്റു പൂക്കൾ പോലെ ഇതളടർത്താൻ പാടാണ് ഈ പൂവിന്റെ.
" അതുപോലെയാവട്ടെ നമ്മളും, അടർത്തിമാറ്റാനാവാതെ… "
പൂർത്തിയാക്കാതെ പറഞ്ഞു നിർത്തിയവൾ നോക്കി,
വിടർന്ന ഒരു പുഞ്ചിരി മാത്രമായിരുന്നു മറുപടി. എന്നുമതെ , അവൾ ഒത്തിരി മിണ്ടും, മറുപടികളധികവും പുഞ്ചിരിയാവും.

ശരത്തിൽ നിന്നും ശിശിരത്തിലേക്ക് കാലത്തിന്റെ പ്രയാണം.
" ഒരു താഴ്വാരം ! അതിൽ നിറയേ വാടാമല്ലി പൂക്കൾ !
അവിടെ നിന്നുകൊണ്ട്, ഉദയവും അസ്തമനവും കാണണം. പിന്നെ കൈകൾ കോർത്തുപിടിച്ചു കുറേ നടക്കണം. മഞ്ഞുക്കാറ്റിനെ പുണർന്നു ഒരുപാട് സംസാരിക്കണം. നിലാവിനെ നോക്കി കിടന്ന്, നക്ഷത്രങ്ങളെ കണ്ട്- നീയും ഞാനും മാത്രമാണീ ലോകമെന്നുറക്കേ പറയണം " .
പതിവു മറുപടിയില്ല. ഈയിടയായി അതു പ്രതീക്ഷിക്കാറുമില്ല.

 സ്വപ്നത്തിൽ ഞാനാ താഴ്വാരം കണ്ടു. ഒപ്പം ഏറേ ദൂരം നടന്നു. കൈകൾ നീട്ടി പിടിക്കവേ, പൊടുന്നനെ മഞ്ഞിന്റെ കനം കൂടി വന്നു. ഒടുവിൽ ആ ആവരണത്തെ തട്ടി മാറ്റി കൈകളിലേക്ക് നോക്കവേ, നിറയേ രക്തം പൊടിഞ്ഞിരുന്നു. കണ്ണിൽ പടർന്ന നനവിനും ചോരയുടെ ഗന്ധം മാത്രം.

🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂


വർഷങ്ങൾ വേണ്ടി വന്നിരിക്കുന്നു, വീണ്ടും തൂലികയെടുക്കാൻ. ഇതിൽ പിറന്ന അവസാനത്തെ വാക്ക്, നിന്റെ പേരായിരുന്നു. ഇന്നിപ്പോൾ, ഒരു മടക്ക യാത്രയിലാണ് , ഒഴിഞ്ഞുമാറാൻ കഴിയാത്ത യാത്ര. നിറങ്ങളില്ലാതെ, പൂക്കളായ് രൂപപെടാതെ, ഇലകൾ കൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്നുണ്ട്. വാടാമല്ലി പൂക്കൾ ഉണങ്ങി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു , നട്ടു നനക്കാൻ ആരുമില്ലാഞ്ഞിട്ടാവും.

ഇതും ശിശിരമാണ്. മഞ്ഞുക്കാറ്റിന്റെ ശീൽക്കാരം നിറഞ്ഞ ശിശിരക്കാലം. പ്രിയപ്പെട്ട ഈ കാലത്തിനെ ഞാനെന്തു പേരിട്ടു വിളിക്കും? നിന്റെ പേരല്ലാതെ മറ്റെന്ത് ഞാനിതിനു നൽകും.

ഈ തണുപ്പിനെ ഉരുക്കി മാറ്റി വേനലിനു വന്നേ പറ്റൂ. ഇതു കാലത്തിന്റെ വ്യവസ്ഥ. പൊള്ളി പിടയുന്ന വേനലാണിപ്പോൾ മനസ്സിൽ. എങ്കിലും തോറ്റുപോയിട്ടില്ലെന്നുറപ്പിക്കാൻ വാടാത്ത ഒരു പുഞ്ചിരിയെന്റെ അധരങ്ങളിൽ സൂക്ഷിക്കും.

ഒരു ചിരിയോടെ, അവൾ ആ വരികളിലൂടെ വീണ്ടും വിരലോടിച്ചു.

"In the depth of winter, I finally learned that within me there lay an invincible summer"
Albert Camus


Savitha Renu
Savi-nair.blogspot.com